Het antwoord is gelukkig neen ! Patiënten met diverticulose (kleine uitstulpingen aan de buitenzijde van de dikke darm) hebben geen verhoogd risico op het ontwikkelen van poliepen of darmkanker. Wat wel vaak gebeurt is dat beide begrippen, divertikels en poliepen, nog al eens door elkaar worden gebruikt. Soms hoor je iemand zeggen : “Ze hebben bij mij al enkele keren divertikels weggenomen” terwijl iemand anders zegt : “mijn poliepen waren vorig jaar ontstoken”. Voor ons is het dan duidelijk dat de woorden poliep en divertikel verwisseld werden. Daarover hebben we in ons boekje al eerder het volgende geschreven.
“Divertikels” zijn kleine uitstulpingen in de wand van de darm omdat de darmwand op die plaats lichtjes verzwakt is. Men kan het bijna als een normaal verouderingsproces beschouwen. Op die manier ontstaan er kleine zakjes of divertikels waar soms kleine bolletjes stoelgang in terecht kunnen komen. Op zich geen probleem. Soms kan er echter een kleine ontsteking ontstaan in zo een divertikel en ontstaat er een kleine perforatie met de vorming van een klein abces en lichte buikvliesontsteking. Dat wordt dan een diverticulitis genoemd. Met het tijdig toedienen van antibiotica kan dit meestal wel worden opgelost. In ergere gevallen moet er soms toch geopereerd worden. In zeldzame gevallen kan er vanuit een divertikel een bloeding ontstaan. Die kan soms vrij behoorlijk zijn, maar stopt gelukkig bijna steeds vanzelf. Die bloeding komt ook zeer zelden terug. Als je dus in de darm kijkt, lijkt het op kleine openingen in de wand, precies een gruyèrekaas…
Een “poliep” daarentegen is een kleine aanwas (een bloemkooltje, een wratje) in de darm die binnenin groeit. Dus zeker niet aan de buitenkant zoals sommige mensen al eens denken. Een poliep kan van enkele mm tot 3 à 4 cm groot worden en al dan niet een steeltje hebben. Dat is het onderscheid tussen een gesteeldepoliep (met steeltje) en een sessiele poliep (zonder steeltje). Beide soorten poliepen kunnen meestal vrij eenvoudig tijdens een darmonderzoek worden weggenomen. We laten daar in de loop van de volgende dagen wel een filmpje over zien. Als een poliep wat groter wordt kan ze soms beginnen bloeden maar meestal is dit bloed niet met het blote oog zichtbaar (occult bloed). Dat bloed proberen we op te sporen met de iFOB-test (zie 6 Maart). Hoe groter een poliep wordt, hoe groter de kans dat er kwaadaardige cellen in ontstaan die evntueel verder kunnen leiden tot darmkanker. Gelukkigen leiden alle poliepen wel niet tot darmkanker maar het is op voorhand niet te voorspellen welke wel en welke niet.
