In november 2020 viel de enveloppe van het bevolkingsonderzoek in de bus. Omdat ik bijna 50 was eind januari heb ik de test dan opgestuurd. Ongeveer 3 weken later kreeg ik een brief terug dat het resultaat afwijkend was. Mijn huisdokter zei nog dat ik me niet ongerust moest maken maar een coloscopie moest toch gedaan worden. Op 16 maart werd de coloscopie uitgevoerd. Toen ik bijkwam van de sedatie en het onderzoek achter de rug was stond de dokter ineens langs met mijn bed met een stapel papieren in haar hand. “We hebben iets gezien wat niet normaal is en daarom gaan we deze week verschillende onderzoeken uitvoeren” was haar uitleg. De onderzoeken werden gedaan en de week erop viel het verdict: ik had een tumor in mijn endeldarm. Hoe kan dit nu?? Ik heb nooit klachten gehad. Ik ben een actieve sportieve kerel en ineens heb ik endeldarmkanker.
Uit de onderzoeken bleek dat ik een beginnende tumor had en er werd besloten een TEM-operatie (Transanale Endoscopische Microchirurgie) uit te voeren. Dit is een kijkoperatie waar de tumor word weggehaald voor verder onderzoek. Ik herstelde snel van die operatie maar ongeveer 10 dagen erna kreeg ik weer slecht nieuws.
Na onderzoek van de tumor bleek die toch verder te zijn uitgebreid dan de onderzoeken uitwezen en de enige en veilige oplossing was een endeldarmresectie. Mijn wereld stortte in omdat ik wist welke gevolgen dit kon hebben ivm mijn stoelgang bij verwijdering van de endeldarm (LARS syndroom). Ik kreeg ook een voorlopig ileostoma om alles te laten genezen gedurende een paar maanden.
Ik heb er toen een 14-tal dagen over nagedacht om dan te besluiten de operatie te laten inplannen. Op 3 juni werd ik opgenomen in ZOL Genk en ben op 4 juni uiteindelijk geopereerd. De operatie verliep uitstekend, ik had niet al teveel pijn en mijn stoma begon al snel te werken.
Na 4 dagen kwam de dokter langs om te zeggen dat ik ‘s anderdaags naar huis mocht. Maar die nacht kreeg ik plotseling heel hoge koorts, braken en voelde ik me echt ziek. Ik bleek een abces in mijn buik te hebben met een vermoeden van een naadlekkage. Gevolg: een weekje antibiotica en terug een operatie om drains te steken in mijn buik zodat de vuiligheid naar buiten kon.
Na een extra 7-daags verblijf in het ziekenhuis voelde ik me terug veel beter. Mijn bloedwaardes waren terug goed en mocht naar huis. Uit onderzoek van de omliggende klieren bleek er eentje licht positief wat betekende dat ik ook chemo ging krijgen.
Eind Juli 2021 werd een port-a-cat gestoken om de chemo toe te dienen. Half oktober was ik er vanaf en werden er weer onderzoeken zoals CT-scan en echo’s ingepland. Daaruit bleek dat alles er goed uitzag en werd er gesproken om de stoma weg te halen. Maar eerst moest ik nog een vervelend onderzoek laten uitvoeren om te kijken of op de plaats waar de naad was alles ok was. Eind oktober kreeg ik het fantastische nieuws dat ik groen licht kreeg voor de hersteloperatie. Ik was zo blij dat mijn stoma weg kon en alles weer normaal werd!
Op 5 november 2021 werd mijn stoma weggehaald…. de eerste maand was een hel maar toen begon het opmerkelijk beter te gaan. Om het kort te zeggen, we zijn nu maart en eigenlijk doe ik terug alles wel met een kleine beperking. Ik moet meer naar het toilet maar er valt mee te leven. Ik werk terug , ik sport terug , ik ben terug instructeur parachutespringen.
Het was een heel zwaar jaar met veel verdriet en pijn maar ik blijf positief en geniet terug van het leven. Ook welgemeende dank aan Prof. Dr Joep Knol en Dr. Kim Govaerts om mij te brengen waar ik nu sta.
Mensen doe die test aub want dankzij die test heb ik een tweede kans gekregen en denk nooit ‘mij overkomt het niet’ want darmkanker is een echte sluipmoordenaar.
Groetjes
Didier Geraerts
