Vorig jaar, al in februari 2019, voelde mijn man zich niet goed. Vele maanden volgden, met teveel medicatie, o.a. voor de maag, (er was geen eetlust meer ). De huisarts wist ook niet wat te denken. Pas midden mei was er een doorverwijzing naar de kliniek (gastroscopie, coloscopie… veel dagopnames) Op 25 juni viel het verdict: darmkanker met meta’s (uitzaaiingen) in de lever (Stadium 4). Het leek toen fataal!
Om de 14 dagen was er chemo “op maat gemaakt”. Het was steeds een dagopname: ongeveer 5 tot 6 uur chemo. De uitslagen waren steeds goed. We hadden de gewoonte om in het voor- en het najaar op reis te gaan. Midden december zijn we naar Hurghada in Egypte geweest. De oncologen hadden het ons ook aangeraden. Omdat alles zo goed ging, ook de resultaten gingen in de goede richting, zijn we in februari 2020 zelfs terug geweest naar hetzelfde hotel. Het was de droom van mijn echtgenoot om Luxor te bezoeken. Dat is nochtans een heel intensieve daguitstap, maar mijn echtgenoot kon het ondanks de zware chemo toch aan. Zijn droom is uitgekomen! Ik zal nooit vergeten hoe gelukkig hij was! Op 16 april was de laatste chemo-sessie. Om de 2 maanden is er nu een CT-scan of een PET-scan. De stress neemt nu wel toe, want volgende week donderdag kennen we de uitslag van de CT-scan.
Ik hoop oprecht dat mijn man (die 76 jaar is) nog jaren kan leven. We weten dat een volledige genezing een utopie is. Alhoewel de tumor van 15 cm op de darm volledig weg is, en er op de lever maar een klein litteken waar te nemen was, 2 maanden geleden. Het is eigenlijk een mirakel, want dat had men nooit verwacht. Onze dochter is 6 maanden zwanger, en haar papa wordt peter van het meisje. Mijn man kijkt er zo naar uit om zijn petekind in de armen te kunnen nemen. We gaan op naar heel emotionele tijden.
We leven van dag tot dag. “Doe de Test”: heel belangrijk, want mijn man heeft nooit een thuisonderzoek gedaan, omdat er nooit een test kwam van het bevolkingsonderzoek. Dank u, omdat u er op woensdag steeds bent, met heel veel uitleg (n.v.d.r. FacebookLive)
(vervolg… ) Dag dokter, het nieuws was niet goed. Progressie van de tumor in de lever met meta’s. De chemo is ondertussen terug gestart. Maar we weten dat dit is om te stabiliseren… hopelijk voor jaren ?? Vorig jaar reageerde mijn man heel goed op de chemo. Nu hopen we dat ook. Helaas heeft hij de leeftijd tegen. 76 jaar.. Bovendien is er ook een herval van zijn prostaatkanker.
Onze kinderen zijn nog relatief jong : 23 en 26. Ze weten dat het niet goed is , maar niet dat het zo ernstig is. Met de nakende bevalling praten we daar momenteel niet teveel over. We proberen te genieten van elke dag. Onze dochter is nu hoogzwanger, ze bevalt normaal gezien midden december. Zal wellicht vroeger bevallen… we hopen dat mijn man ons toekomstig kleinkind nog een paar jaar in zijn armen kan houden. In elk geval is hij heel positief ingesteld, hij trekt al lachend naar de dagkliniek voor de chemo.
Zelf koester ik veel herinneringen door fotoalbums te maken, schrijf veel ( therapeutische uitlaatklep ), doe ik ook door elke woensdag naar “Stop Darmkanker” te kijken. We hebben heel veel steun van de Oncocoaches en de psychologen! We kijken met zijn allen uit naar de komst van onze kleindochter, want deze zwangerschap is tot nu toe roziger dan alle grijze wolken die lijken te overheersen in deze pandemie!
vriendelijke groeten, Ann.
