Het begon allemaal vorig jaar einde mei 2015.
Ik was eind april 56 jaar geworden en wist dat ik de brief van het bevolkingsonderzoek de volgende maand in de brievenbus zou krijgen. Ik hoefde niks te vrezen, ik leefde gezond, at dagelijks overvloedig fruit en groenten. Ik ben een lichtgewicht, sportte 2x in de week, rook niet, af en toe een glaasje alcohol in ‘t weekend. Ik dronk trouw dagelijks mijn flesje Yakult, speciaal voor de darmen en kanker kwam in de familie niet voor.
Toch kreeg ik bericht terug dat mijn stoelgang “positief” getest was. Maar ik maakte mij nog geen zorgen.
Er volgde een afspraak met de specialist. Hij stelde verschillende vragen en besloot dat het beetje bloed af en toe op het w.c papier te wijten was van het speen. Dat was waarschijnlijk terug gekomen nadat ik er meer dan 10 jaar geleden aan geopereerd was.
De week daarop volgde een coloscopie en daar viel dan het slechte nieuws. Er zat een tumor van 3 cm in de endeldarm. De week daarop volgde verschillende onderzoeken van scans, echo’s, RX… Daaruit werd vastgesteld dat er ook een paar lymfeklieren waren aangetast zelfs tot buiten de darmwand. Nu was het toch effen slikken, ik was gezond en nu had ik ineens darmkanker stadium 3.
De behandelingen werden besproken en zou bestaan uit: voorbehandelingen met met bestralingen en chemo, operatie met tijdelijke stoma, nabehandelingen met chemo, opheffen van de stoma. Begin juli werd er een port-a-cath geplaatst en er werd onmiddellijk gestart met 25 bestralingen. Gelijktijdig werd er chemo toegediend met een busje dat 5 weken constant aan mij hing. De bijwerkingen waren niet zo zwaar, alleen moe, moe en nog eens moe.
Eind augustus had ik dit achter de rug en moest ik recupereren zodat ik sterk zou zijn voor de operatie die nog ging volgen. Er volgde terug onderzoeken en daaruit bleek dat de bestralingen en chemo hun werk goed hadden gedaan. De tumor was verschrompeld en van de aangetaste lymfeklieren was niks meer te zien. Opluchting!!!
In november volgde de operatie, er werd 20 cm darm verwijderd en een deel lymfeklieren. Ik kreeg zoals gezegd een tijdelijke stoma. Ik herstelde wat en begin december startte de nabehandelingen: nl. 8 beurten chemo om de 2 weken, dus 4 maanden te gaan. Die 4 maanden werden er 6, want na 4 beurten chemo was mijn lichaam op en moesten ze meer dan 2 weken wachten voor ik de volgende chemo kreeg. De bijwerkingen van de chemo waren niet te onderschatten. Na de 1ste chemobeurt had ik al zoiets van “dat hou ik geen 4 maanden vol”. Toen wist ik nog niet dat het er 6 gingen worden.
Maar aan alles komt een einde, dus ook aan de chemo. Ik herstelde en ik moest nog een paar weken wachten en dan zou de stoma opgeheven worden. Ondertussen is dat vorige week ook gebeurd en is alles achter de rug. Nu kan ik er weer met volle moed tegenaan gaan. Eerst nog een beetje herstellen van de stoma-operatie en dan terug van het leven genieten.
Het was een zwaar jaar, maar met voldoende steun van familie en vrienden zijn we er door geraakt.
Ik weet wel… had het bevolkingsonderzoek niet bestaan, dan weet ik niet hoe dit afgelopen was!!!!!
Carina
