In mei 2015, ik was 62 jaar, nam ik deel het bevolkingsonderzoek. Er werd occult bloed in de stoelgang gevonden. Daarna werd een coloscopie in het Sint-Vincentiusziekenhuis in Antwerpen, De diagnose was even hard als duidelijk :dikkedarmkanker. Dan ging alles zeer vlug, na enkele dagen werd ik pijnloos geopereerd. Het gezwel kon gelukkig volledig worden verwijderd, ik had geen nabehandeling nodig.
Ik denk dan … juist met de hakken over de sloot. Ik had al 2 jaar pijn, telkens ik met koude in aanraking kwam. Drie artsen stelden foute diagnoses, niet één kwam op het idee, een “kakproefje” te maken, daarna liet ik de moed zakken.
Jaren geleden had ik even op TV Goedele Liekens over dikkedarmkanker horen vertellen, dat was de enige keer, dat ik over “dikkedarmkanker” hoorde maar zapte weg, niet voor mij.
Ik leef zeer gezond, maar mijn vader had een poliep, zeer lang geleden. Hij is al 15 jaar overleden. Die poliep werd destijds op tijd verwijderd. Niemand van huisartsen interesseerde zich aan “kak”, valt me nu op 🙂 Ook de blauwe affiche van het bevolkingsonderzoek met “Pak het aan, voor het jou aanpakt” is nergens te zien, ook niet in de wachtzalen van artsen.
Ik heb wel van “kankerpreventieartsen” heel goede en uitvoerige info gekregen, dat deed deugd. Mijn vertrouwen in huisartsen is op het nulpunt, zonder het bevolkingsonderzoek liep ik nu nog met kanker in bos en veld,
Ik at mijn veggiemaaltijden, vis met af en toe wat vlees. Ik eet hopen groenten, fruit wat minder. Ik drink 2 “witbier” per dag en rook al 25 jaar niet meer
Mijn vraag: “Mijn huisarts, houdt hij niet van mij ?” Of denkt hij enkel aan de “voorlichten” (=mammografie) en laat de “uitlaat” voor de garagist?
Beste medemens, laat de test doen, het kost echt geen moeite. “Uw huisarts is ook maar een mens” vertelde me een dame aan de kankerlijn… ja, bij mij reeds 25 jaar 🙂
van harte,
Annelene S.
