Einde mei 2015 ontdekte ik in mijn vaste stoelgang dat er soms ‘iets rood’ bijzat. Aanvankelijk dacht ik dat ik gedroogde tomaat of een paprika niet goed verteerd had. Maar na tweemaal dezelfde vaststelling, dacht ik dat ik dat beter toch aan mijn vrouw – die verpleegkundige is – zou vertellen. Na twee dagen van twijfel, bracht ik haar op de hoogte. We besloten een afspraak te maken met de huisdokter en een staaltje stoelgang ineens mee te nemen. Op 4 juni 2015 nam de huisdokter ook nog enkele stalen bloed en liet alles in het labo onderzoeken.
Vrij snel kreeg ik de boodschap ‘dat er niets aan de hand was’, maar omdat ik zelf nogal aanstuurde op verder onderzoek en de dokter ook hoorde dat ik rond mijn dertigste een kleine poliep niet ver van mijn aars had laten verwijderen, besloot ze toch maar verder te gaan.
Door het bevolkingsonderzoek, zijn de wachtlijsten voor colonoscopie nogal lang in het dichtstbijzijnde ziekenhuis (Sint-Jozef – Malle). Mijn vrouw kon in het ziekenhuis waar ze werkte (Klina – Brasschaat) een afspraak op 8 juni 2015 regelen.
Bij de colonscopie werden vier poliepen weggenomen: twee steelpoliepen (3,2 cm en 2,7 cm) en twee platte poliepen. De stalen werden verder onderzocht, op 11 juni 2015 kreeg ik te horen dat de steelpoliepen positief op kanker scoorden. Op 30 juni 2015 werd 30 cm dikke darm verwijderd en werd ook mijn galblaas die 4/5 vol galstenen zat weggenomen. Ik herstelde gedurende een week in het ziekenhuis. Op vrijdag 3 juli 2015 vernam ik tot mijn vreugde dat ik kankervrij was.
Ik word ook nog verder begeleid door een psycholoog omdat wat er gebeurd is, toch als een sneltrein over mij heen is gewalst.
Gedurende vier weken had ik last van een hardnekkige nachtelijke diarree (tussen 01:00 en 05:00). Na consult bij de chirurg stelde hij voor om 6 x Imodium per dag te nemen. Ik vreesde vast te lopen, maar hij zei me dat toch maar even vol te houden. ik was immers 8 kilo vermagerd en probeerde een ‘wit mager dieet’. Na een week, kon ik de dosis al verminderen. Sinds eind september 2015, heb ik geen enkele medicatie meer nodig en is mijn stoelgang ok.
Vanaf 21 september 2015 heb ik mijn werk als maatschappelijk werker in het pijncentrum van ZNA Hoge Beuken – Middelheim, halftime kunnen opstarten.
Met fierheid kan ik nu vertellen, voltijds aan het werk te zijn sinds 12 november 2015.
Ik moet nog verder op controle: bloed en echo van de abdomen, RX longen…
De chirurg heeft me gevraagd om mijn verhaal ‘uit te bazuinen’, omdat ik de moed had om naar mijn eigen stoelgang te durven kijken en besluitvaardig naar de huisdokter te zijn. Hij zegt dat het niet zo populair is om over darmen te spreken, hier hangt nog een taboe bij de bevolking. Mijn vrienden en collega’s zijn op basis van mijn verhaal, naar hun huisarts gestapt met de vraag om verder onderzoek, gelukkig is er geen slecht nieuws.
Het is vanuit dankbaarheid en tevredenheid dat ik mijn verhaal dan ook met jullie wil delen.
