Tien dagen geleden werd ik door enkele jonge gasten herinnerd aan het feit dat ik beloofd had hun actie tegen darmkanker te steunen. Ik was het helemaal uit het oog verloren, ik moest gewoon mijn duim opsteken, zelfs niets zeggen, dat was eens een makkelijke opdracht !
Dus afgesproken dat zij naar Brussel zouden komen op donderdag, waarschijnlijk met een taxi want ze hadden zelf geen auto, dixit Robin. Tot ik ineens besefte dat de dag ervoor een ‘launchevent’ gepland was in het Europees Parlement om de Europese campagne tegen darmkanker op te starten. Dat vonden de ‘Lonely Aliens’ natuurlijk super, zogezegd zogedaan. Ze arriveerden met enige vertraging maar ze hadden dan ook dokter Colemont nog uit zijn ziekenhuis moeten halen, zonder hem konden of wilden ze de stap naar het Europese niveau blijkbaar niet zetten.
Het event was al gestart, de eerste speeches waren voorbij toen wij met zijn vijf de vergaderzaal – niet onopgemerkt overigens – letterlijk binnenvielen. Binnen de kortste keren pende Luc zijn verhaal neer en zat hij op het puntje van zijn stoel om zijn fantastische ervaring van de afgelopen weken met de vele Europese partners te delen. Zo deed hij tussen twee speeches door, zeer overtuigend en zeer enthousiast. Zo onverwacht als wij de zaal waren binnengevallen, waren we ook weer verdwenen want Luc moest snel terug naar zijn patiënten om coloscopien uit te voeren. We waren nog niet bekomen van wat er gebeurd was of er renden al verschillende geïnteresseerden de zaal uit achter Luc en de Aliens aan, om hen te feliciteren, om hun contacten te krijgen, om hen aan te moedigen om vooral verder te gaan met dit zeer enthousiasmerend en concreet bewustmakingsproject.
Daar stonden ze dan, misschien realiseerden ze zich ineens dat ze wel wisten waar ze aan begonnen waren, maar waar dit verhaal zou eindigen, dat was nu een groter mysterie dan ooit.
Intussen kreeg ik als Europarlementslid ook verschillende mails en telefoontjes van mensen die meer informatie wilden van die gasten. Afgelopen week ontmoette ik zelfs iemand van de European Cancer Patient Coalition in Straatsburg die me wist te vertellen dat hij de tussenkomst van Dokter Colemont de interessantste van allemaal vond.
Als lid van de MAC-groep (MEP’s against Cancer) in het Europees Parlement ondersteun ik reeds jaren alles wat er gebeurt op vlak van preventie, informatie, sensibilisering en onderzoek op het Europese niveau, voor alle soorten van kanker. Op die manier hebben we ‘kanker’ hoog op de politieke agenda gekregen. De Europese Commissie heeft enkele jaren geleden een mededeling gelanceerd waarin vastgelegd wordt dat ten laatste in 2013 alle EU-lidstaten nationale programma’s moeten uitwerken om burgers van 50-74 jaar op darmkanker te screenen. Op dit ogenblik gebeurt het nog maar in een 4-tal landen en in een 8-tal andere landen zijn regionale of proefprogramma’s lopend. In Vlaanderen is er in de Antwerpse regio een proefonderzoek lopende waarvan binnenkort de eerste resultaten zullen bekend zijn. Er is nog veel werk aan de winkel, ook in ons land. Nochtans kan een Europese samenwerking tussen de lidstaten voor een belangrijke toegevoegde waarde zorgen, er is nog veel ruimte voor het uitwisselen van informatie en van beste praktijken in preventie en controle om het aantal sterfgevallen door kanker te beperken. Elk jaar sterven er immers 68.000 vrouwen en 78.000 mannen in Europa aan darmkanker, hiervan zouden 50% doden kunnen voorkomen worden als er tijdig ingegrepen wordt. Waarop wachten we nog, vele studies in het verleden hebben immers bewezen dat door een screening vanaf 50 jaar, vele mensen langer zullen leven.
Maar een bewustmaking over deze tweede grootste ‘kankerkiller’ is ook absoluut nodig, dat heeft de actie van Dr.Colemont en de Lonley Aliens ten overvloede bewezen. En nog iets belangrijk dat politici maar ook ambtenaren zeker moeten horen, dit moet niet zoveel geld kosten. Geloof in eigen kunnen, enkele creatieve ideeën, een aanstekelijk enthousiasme en een grenzeloze inzet… dat zijn de ingrediënten van het team van de stopdarmkanker-campagne. Zij hebben mij, samen met vele anderen overtuigd, nu nog het grote publiek in Vlaanderen en waarom dan de boodschap ook niet verder uitdragen buiten onze grenzen? Mijn steun hebben jullie alvast vanuit Europa, we gaan er vanaf nu met z’n allen voor!
Frieda Brepoels Europees Parlementslid N-VA
