Dit stukje schreef ik tijdens onze eerste actie in Maart 2010… Het is nog altijd waar!
Er bestaan nogal wat misverstanden en mythe’s over een darmonderzoek. Tijdens dit onderzoek zal een gespecialiseerde arts (maag-en darmspecialist of internist) met een flexiebele dunne buis de darm aan de binnenzijde onderzoeken. Hij bestuurt dit met een soort joystick en kan alles volgen op een groot scherm. Het lijkt wel een play-station onderzoek !
Ik heb enkele waarheden op een rijtje gezet :
1. Een darmonderzoek is niet-invasief. Men kan eigenlijk moeilijk spreken van een ingreep of een operatie. Er wordt nergens in de huid gesneden, men gebruikt immers de natuurlijke opening van de aars of endeldarm om het toestel in te voeren en verder op te schuiven. Er komt dus zeker geen wonde of verband aan te pas.
2. Een darmonderzoek is niet pijnlijk. We hebben de mogelijkheid om een korte narcose te geven en dan heb je het gevoel dat je even goed slaapt. Sommige patiënten zeggen zelfs dat ze goed dromen, hetgeen wellicht een (aangename) nevenwerking is van het product dat in de meeste ziekenhuizen gebruikt wordt. Het is een zeer kortdurende narcose -wij gebruiken soms het woord “waakanesthesie” en men is ook vrij snel wakker als het onderzoek dat ongeveer 15 à 20 minuten duurt beëindigd is. Het product is na enkele minuten al uit je lichaam. Om veiligheidsredenen mag je de eerste uren geen wagen besturen. Deze techniek wordt niet in alle ziekenhuizen toegepast.
3. Een darmonderzoek is niet moeilijk. De grote meerderheid van specialisten in Vlaanderen heeft ruime ervaring met dit onderzoek. De huidige apparatuur stelt hen ook in staat om bijna altijd de volledige dikkedarm te onderzoeken. In principe is er geen leeftijdsgrens om dit onderzoek op een veilige manier uit te voeren. De anesthesist volgt continu de bloeddruk, pols en de hoeveelheid zuurstof die in het bloed komt. Bij minder dan 1 op 1000 onderzoeken doen er zich verwikkelingen voor.
4. Een darmonderzoek vergt een speciale voorbereiding. Het is normaal dat je de dikkedarm van binnenin niet kan onderzoeken als er nog etensresten of stoelgang aanwezig zijn. Om de dikkedarm zo goed mogelijk proper te krijgen, vragen wij de patïenten drie dagen op voorhand een restenarme voeding te volgen. De namiddag of avond voor het onderzoek moet er 2 liter van een speciale oplossing gedronken worden. Die smaakt wat naar zout maar er bestaan voldoende hulpmiddelen om dit wat aangenamer te laten smaken. De dag van het onderzoek moet meestal nog 2 liter worden gedronken.
5. Het darmonderzoek laat toe om de volledige dikkedarm van binnen te onderzoeken, over gans zijn lengte, van ongeveer 1 tot 1,20 meter. Het is een WYSIWYG (“what you see is what you get”) verhaal, geen virtuele beelden zoals bij een virtuele coloscopie (komen we later wel op terug), maar de weergave van de werkelijkheid.
6. Het darmonderzoek is ook het enigste onderzoek dat toelaat om stukjes weefsels (biopsie) te nemen voor onderzoek of om zo nodig poliepen tijdens hetzelfde onderzoek weg te nemen. De patiënt mag dan ook geen bloedverdunnende middelen genomen hebben de dagen voor het onderzoek.
7. Het darmonderzoek geeft je achteraf eigenlijk steeds een “I feel good” gevoel ! Als er niets gevonden wordt heb je de bijna zekerheid dat je de eerstvolgende 7 à 8 jaren (de Amerikanen zeggen zelfs 10 jaren) geen nieuw onderzoek nodig hebt. En als er toch een poliep gevonden wordt kan die bijna altijd onmiddellijk verwijderd worden. Dan kun je ook blij zijn dat dit gebeurd is en het risico op eventuele kwaadaardige poliepen weggenomen is.
“The proof is in the eating of the pudding” Toen ik exact 3 jaren (n.v.d.r. 9 maart 2007) geleden 50 jaar werd heb ik de daad bij het woord gevoegd en heb ik een darmonderzoek laten uitvoeren door één van mijn collega’s. Ik heb goed gedronken, nog beter geslapen en ben fluitend naar huis gegaan toen men mij liet weten dat ik “poliep-negatief” was…. Ik had van het onderzoek niets gevoeld…. Twee uren later was ik opnieuw normaal aan het werk in het ziekenhuis. (Luc Colemont)
