Wie de afgelopen dagen de geschreven pers nauwgezet in de gaten hield heeft wellicht enkele opmerkelijke berichten gelezen in verband met het vroegtijdig opsporen van darmkanker. Er was het verhaal van “honden die darmkanker kunnen snuffelen” en er was het nieuws van de “witte bloedlichaampjes die het mogelijk maken om darmkanker op te sporen”. Interessant, merkwaardig, hoopgevend… maar toch moeten dergelijke berichten in hun juiste context geplaatst worden. Het zijn absoluut nog geen dingen die we vanaf morgen of overmorgen kunnen gebruiken in de strijd tegen darmkanker. Dat zal misschien voor de volgende generatie zijn…
Wat we vandaag wel in handen hebben, maar waar nog steeds NOG VEEL TE WEINIG AANDACHT wordt aan besteed is het “poepsimpele” (excuseer me het woordgebruik, maar ik vind het deze keer wel op zijn plaats) onderzoek van de stoelgang, dat iedere 50-plusser vandaag, morgen en overmorgen, het ganse jaar door kan laten uitvoeren om darmkanker vroegtijdig op te sporen. U kent wellicht dat verhaal van het land van die blinden waar de één-oog koning is, maar wat moet er eigenlijk nog allemaal gebeuren vooraleer dit simpele onderzoek in de schijnwerpers wordt geplaatst. Moeten we echt wachten op één of andere BV die het ongeluk heeft darmkanker te krijgen om de ogen te doen open gaan ? Ik hoop van niet. Dat kan toch niet de rol van de media zijn, wachten tot het noodlot toe slaat…
Slechts één dagblad besteedde aandacht aan één van de belangrijkste zaken die de afgelopen jaren in Europa plaats vond op het gebied van de strijd tegen darmkanker.
Donderdag werden in Brussel door de Europese Commissie de nieuwe Europese “guidelines” voorgesteld voor het vroegtijdig opsporen van darmkanker en alles wat hiermede verband houdt. Een document waar men al enige tijd op zat te wachten, maar dat donderdag 3 februari -aan de vooravond van de “Werelddag tegen Kanker”- werd voorgesteld. Een dik boek van méér dan 400 bladzijden -de PDF-file bedraagt méér dan 1000 pagina’s- dat vanaf nu door alle lidstaten kan en hopelijk zal worden gehanteerd als een soort bijbel. Ik verkies dit woord boven het woord “kookboek”… Er staat werkelijk alles in… Maar laat ons niet te vroeg victorie kraaien… de weg is immers nog erg lang. Ik heb vroeger al eens een stukje geschreven over de kloof die er vaak bestaat tussen richtlijnen enerzijds en het toepassen ervan anderzijds. Laat ons hopen dat de kloof in dit geval niet te groot wordt en dat er op korte termijn echt werk van wordt gemaakt. De recente Europese Verklaring over de strijd tegen darmkanker mag ook geen papieren document blijven.
Europa vraagt om actie, nu is het tijd voor reactie !
En de media mogen daar gerust hun steentje toe in bijdragen…
Aarzel niet om commentaar op dit stukje te geven….
