Nog enkele uren…en dan is het zover. Finito, gedaan met de vakantie. Een tiental dagen zon, zee en strand met de familie in Italië moeten genoeg zijn geweest om de batterijen terug op te laden. Het was nodig en het zal nodig zijn. Het najaar belooft immers erg druk te worden. De agenda voor lezingen is nu al erg goed gevuld en wie weet wat er ons nog allemaal te wachten staat. Wie wil, kan steeds alvast een kijkje nemen op onze website voor de agenda.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet volledig “offline” ben gegaan tijdens het verlof. Darmkanker, onze grootste tegenstander, neemt ook geen verlof en blijft dagelijks ongenadig toeslaan. Via de sociale media (Facebook en Twitter) zijn we ook vanuit het buitenland met “Stop Darmkanker” actief gebleven. Iedere dag toch even onze neus aan het venster steken, aan onze tegenstander laten weten dat we niet van de aardbol verdwenen waren. Ondertussen zijn we op Facebook geruisloos de kaap van de 39.000 “fans” gepasseerd. Dank aan iedereen die ons “like”-d!
Marleen Wauters kwam zelfs speciaal terug uit het zuiden van Frankrijk om onze Reuzendarm in Blégny te bemannen. ”Il faut le faire”, merci Marleen. De eerste krijtlijnen van onze nieuwe campagne voor maart 2016 zijn ook al geschetst. De hashtag ligt al vast: #doordebrilvan …. Daar kunnen we alle richtingen mee uit. We zullen echter steeds met dezelfde hamer op dezelfde nagel blijven slaan. Soms wat zachter, maar soms ook bewust iets harder, het is en blijft nodig. Het zal wel toeval zijn geweest dat ik in Lazio las dat ook daar de alarmklok tegen darmkanker wordt geluid.
Enkele jaren geleden was het daar overigens een heel ander verhaal! Ik weet niet of datgene wat er toen gebeurd is ooit voor publicatie vatbaar zal zijn. Ik ben nu nog te beschaamd voor mijn Italiaanse vrienden en kennissen voor wat zich destijds heeft afgespeeld in een bureautje van het lokale gemeentebestuur. Ik kan het weten, want ik was er zelf bij…
De volgende weken en maanden zal mijn energie naast het “gewone” dagdagelijkse werk in het ziekenhuis voor het grootste gedeelte naar het vervolg van mijn “Ronde van Vlaanderen” gaan. Een reeks van (dit jaar nog minstens 20) voordrachten waarbij informatie en voorlichting over het vroegtijdig opsporen van darmkanker primair zullen zijn. “Kennis delen kan levens redden” is niet toevallig de ondertitel van mijn boek. Af en toe zal ik het ook hebben over de digitale (r)evolutie die op ons af komt, ook in de geneeskunde. Het worden op dat gebied ongetwijfeld erg boeiende tijden. Wie weet mag ik je wel verwelkomen op één van deze lezingen.
Mag ik jullie één ding vragen? We zouden het erg op prijs stellen als je voor onze advertentie van de “DS Solidariteitsprijs” zou stemmen. Wie weet behalen we dankzij jouw stem de “Publieksprijs” en kunnen we daardoor nog meer aandacht besteden aan onze strijd voor een wereld zonder darmkanker.
Alvast dank!
Tot blogs,
Luc Colemont
