Iets meer dan een jaar geleden kwam mijn secretaresse van de polikliniek waar ik op maandagmorgen ga werken me opzoeken in mijn bureel. Ze wenste me even te spreken over een privé aangelegenheid. Zij is diegene die mijn verslagen uittypt die ik na iedere raadpleging in een dicteerapparaat inspreek. Zij vond dat zij de laatste maanden zo dikwijls het woord darmkanker en poliep moest typen. Het viel haar op dat het vaak bij leeftijdsgenoten was. Zij was net 48 geworden. Ze wou eigenlijk zeker zijn dat er bij haar niks aan de hand was. In haar familie waren er geen gevallen van darmkanker bekend en zij had ook geen enkele klacht. “Ik zou ook iets willen laten doen” zei ze. Ik vertelde haar dat er verschillende mogelijkheden waren. Om de twee jaar een onderzoek van de stoelgang laten verrichten, een “virtuele” coloscopie laten doen bij de collega’s van de Radiologie, of een dagje naar het ziekenhuis komen voor een volledig darmonderzoek of coloscopie.
Ik liet haar de vrije keuze. Zij koos voor het laatste… Enkele weken later –er was immers toch geen haast bij- kwam ze voor onderzoek naar ons dagziekenhuis. De voorbereiding was perfect verlopen. Tijdens het onderzoek vond ik tot mijn eigen verrassing een grote poliep op 40 cm van de endeldarm. De poliep werd volledig verwijderd. Iedereen blij en tevreden. Tot ik na enkele dagen het resultaat ontving van het microscopisch onderzoek van de poliep. Er bleken kwaadaardige (kanker) cellen in de poliep te zitten en de basis van de poliep (waar we die hadden afgesneden, cfr filmpje 17 Maart) was niet vrij van deze cellen. Ik moest haar dus vertellen dat het ten eerste toch kanker was, en ten tweede dat er een bijkomende operatie noodzakelijk was om dat stuk van de dikke darm te verwijderen. De operatie had enkele dagen later plaats. Gelukkig waren de lymfeklieren niet aangetast en kon alles volledig worden verwijderd. Nu één jaar later, heeft zij haar eerste controle-onderzoek laten doen en blijkt alles in orde te zijn. Haar echtgenoot heeft inmiddels ook een onderzoek laten doen. Alles in orde. Poliep-negatief zou je kunnen zeggen ! Mijn secretaresse zal binnen drie jaren een nieuw onderzoek laten verrichten, haar echtgenoot mag minstens zeven, wellicht (volgens de Amerikanen) tien jaren op twee oren slapen…
Binnen tien jaren hebben we wellicht wel een nieuwe techniek. Het was daarom meer dan waarschijnlijk, zijn eerste en ook zijn laatste coloscopie. De Amerikanen noemen dat een “once in a life time coloscopie”….
Beiden gingen met een “I feel good” gevoel naar huis !
Moraal van het verhaal : een poliep of beginnende darmkanker geeft aanvankelijk geen klachten en is in het begin alleen op te sporen met een occult-bloed test. Hiervoor bestaan gelukkig nieuwere testen…
Geef de poliep of kanker dus geen kans en doe de “mascara”-test …het is “poep”-simpel !
Just do the iFOB-test ! Je huisarts zal je wel helpen !
(in ons stukje van 6 maart vertelden we al meer over de iFOB-test)