Trots en triest, ik weet niet welk gevoel de laatste dagen overheerste. Trots omdat we met onze vzw Stop Darmkanker sedert gisteren officieel hèt goede doel zijn van de AG Antwerp 10 Miles & Marathon 2019. Triest omdat ik de laatste dagen, vooral via initiatieven van de Warmste Week, andermaal zo dicht in aanraking kwam met het leed dat darmkanker veroorzaakt.
Iedereen kent (hopelijk) stilaan de statistieken, de harde cijfers van darmkanker: 23 nieuwe gevallen per dag in ons land, 9 sterfgevallen per dag. Maar nog veel te weinig mensen beseffen het leed dat deze ziekte dagelijks veroorzaakt bij zovele families. Dit leed kan je met geen enkel cijfer weergeven, geen enkele vergelijking is mogelijk. Ik zeg je alleen dat het véél te veel is. Belangrijker nog, veel van dit leed was vermijdbaar! Ver-mijd-baar!!!
Die vaststelling maakt je nog droeviger. Afgelopen zondag was ik in Diepenbeek uitgenodigd op een huiskamerjazzconcert ten voordele van onze vzw. Het concert was opgedragen aan de 61-jarige Robert Wynants, die enkele maanden geleden na 5 jaar de strijd verloor tegen darmkanker. Het was een prachtig concert. De warmte en de intimiteit van de gezellige huiskamer, de 70 aanwezigen, de schitterende musici en vooral de afwezigheid van Robert waren momenten die ik onmogelijk kan en zal vergeten. Dat ook mijn tranen de vrije loop kregen was niet meer dan normaal. De ontroerende brief die echtgenote Linda schreef publiceer ik -met haar toestemming- één van de volgende dagen.
Diezelfde tranen zag ik gisteren in de ogen van de ouders van een 24-jarige dochter die sedert enkele weken chemo krijgt voor haar darmkanker. Vierentwintig jaar…. Laat ons met zijn allen hopen dat de chemo haar werk doet. Samen met haar familie bakt zij nu voor de Warmste Week wafels. Warme en lekkere wafels ten voordele van onze vzw Stop Darmkanker. Daar worden we stil van.
Twee weken terug mocht ik deelnemen aan een rondetafelgesprek in de Europese Commissie in Brussel. “Preventing the preventable”… erg toepasselijke titel. Ik hoop dat het niet alleen bij woorden blijft, maar dat er ook daadwerkelijk acties uit voortvloeien. We hebben stilaan genoeg “white papers” in onze kast liggen, laat er a.u.b. ook meer daadkracht aan toegevoegd worden.
Trots en triest… Dezelfde gevoelens bij de lancering van onze Lidl-armbandjes campagne. Trots dat zo’n gigant in zijn 303 filialen haar klanten de kans geeft om ons te steunen. Triest om hetgeen er achter de schermen gebeurde. Maar dat is een ander verhaal. Wie weet komt dit ooit in m’n volgende boek aan bod. Ik kan je verzekeren, de strijd achter de schermen is soms veel harder dan de strijd tegen darmkanker zelf. Men moest eens weten!
Maar had ik niet beloofd dat het gedaan was met boeken te schrijven?! Zeg nooit nooit. Ons nieuw boek -een héél speciaal boek– wordt begin maart volgend jaar al gelanceerd.
Ik wens iedereen een heel warme ‘Warmste Week’, fijne feestdagen en hopelijk een witte Kerst. Leg gerust ons laatste boek “Helden met darmkanker” onder de kerstboom. Die helden verdienen ook een warme plek in jullie hart! En ondertussen : doe de test!
Tot blogs,
Luc Colemont Volg @LucColemont
