Een goede vraag want de afgelopen jaren heb ik bij herhaling vastgesteld dat de begrippen “poliep” en “divertikel” nogal eens door elkaar worden gehaald. Als een patiënt mij vertelt “al mijn poliepen waren ontstoken” of iemand anders zegt “zijn hebben bij mij al enkele divertikels weggepakt” dan is het meestal duidelijk dat ze allebei eigenlijk het tegengestelde bedoelden. Daarom een klein woordje uitleg.
– Divertikels zijn kleine uitstulpingen in de wand van de darm, omdat de darmwand op die plaats lichtjes verzwakt is. Men kan het bijna als een normaal verouderingsproces beschouwen. Op die manier ontstaan er kleine zakjes of “divertikels” waar soms kleine bolletjes stoelgang in terecht kunnen komen. Op zich geen probleem. Soms kan er echter een kleine ontsteking ontstaan in zo een divertikel, en ontstaat er een kleine perforatie met de vorming van een klein abces en lichte buikvliesontsteking. Dat wordt dan een diverticulitis genoemd. Met het tijdig toedienen van antibiotica kan dit meestal wel worden opgelost. In ergere gevallen moet er soms toch geopereerd worden. In zeldzame gevallen kan er vanuit een divertikel een bloeding ontstaan. Die kan soms vrij behoorlijk zijn, maar stopt gelukkig bijna steeds vanzelf. Die bloeding ook zeer zelden terug. Als je dus in de darm kijkt lijkt het op kleine openingen in de wand, precies een gruyèrekaas… Maar het zijn natuurlijk geen echte openingen.
– Een poliep daarentegen is een kleine aanwas (een bloemkooltje, een wratje) in de darm die binnenin groeit. Dus zeker niet aan de buitenkant zoals sommige mensen al eens denken. Een poliep kan van enkele mm tot 3 à 4 cm groot worden en al dan niet een steeltje hebben. Dat is het onderscheid tussen een gesteelde poliep (met steeltje) en een sessiele poliep (zonder steeltje). Beide soorten poliepen kunnen meestal vrij eenvoudig tijdens een darmonderzoek worden weggenomen. Als een poliep wat groter wordt kan ze soms beginnen bloeden, maar meestal is dit bloed niet met het blote oog zichtbaar (occult bloed). Dat bloed proberen we op te sporen met de iFOB-test. Hoe groter een poliep wordt, hoe groter de kans dat er kwaadaardige cellen in ontstaan die eventueel verder kunnen leiden tot darmkanker. Gelukkigen leiden alle poliepen wel niet tot darmkanker, maar het is op voorhand niet te voorspellen welke wel, en welke niet.
