IK KRIJG EEN STOMA
14 jaar geleden. Ik had al een maand of zes het “speen” !! Dan toch maar naar het ziekenhuis en eens even naar laten kijken. Oei, dat was toch wel even schrikken. ”Dat zit hier niet goed man. En niet op de beste plaats, een gezwel aan mijn sluitspier.” Punctie…..wachten, dat was een lange tijd. Uitslag: KANKER. Toch ook goed nieuws, niet uitgezaaid, opereren, zo snel mogelijk.
Daar was dan mijne “nieuwe vriend” mijn stoma. In het begin een rare vriend. Toch heeft hij waarschijnlijk mijn leven gered.
Om de drie maanden op controle en zowat twee jaar later, een nieuwe diagnose: toch twee uitzaaiingen in de lever. Op tijd ontdekt door mijn nieuwe vriend. Ze worden door een operatie uit mijn lever verwijderd. De ene zat in de rechterkant van de lever, de andere in de linkerkant. Dan 6 maanden chemotherapie met als resultaat : genezen. Nu zijn we 12 jaren na die operatie aan de lever. Mijn jaarlijkse controles zijn altijd prima. Echo, scans of bloedname : altijd goed nieuws.
MIJN STOMA EN IK
Iedereen mag het weten. Familie, vrienden, kennissen.
Ik doe alles nog. Ik heb mijn levensstijl niet veranderd. Iedereen weet het nu en het kan voorvallen dat men mij zegt: Reneke, je hebt in je hemd gekakt. NO PROBLEM. Ik ben altijd voorzien van een proper onderhemd en een T-shirt en het probleem is voorbij. De shit is daar, maar ik en mijn stoma spelen het wel klaar.
Ik ben Reneke en mijn stoma is er altijd bij.
Groetjes,
René H.
