In juni, de maand voor mijn 40ste verjaardag, werd bij mij darmkanker vastgesteld. Had een relatie achter de rug die mij héél wat stress had gegeven en de maanden voordien dacht mijn huisdokter dat ik vermagerde van stress. Had geen problemen met stoelgang, geen last van de darmen. Tot het vermageren bleef duren en de eetlust weg was deed mijn huisdokter een bloedonderzoek en werd ik doorverwezen naar een dokter voor inwendige ziekten.
Er werd een maag en darmonderzoek gedaan en daar werd de kwaadaardige tumor vastgesteld. De eerste vraag die ik aan de dokter stelde was “dokter, hoelang ga ik nog leven” Een vraag waar de dokter geen antwoord kon op geven. Ik reed die dag samen met mijn tweelingzoons van 19 naar huis. Onderweg gingen er heel wat vragen door mijn hoofd en angst maar hield mij sterk voor mijn zoons. De dagen erop volgden er enkele scans en werd ik terug gezien bij de dokter van inwendige ziekten. Daar werd mij toen gezegd dat ik 25 bestralingen moest krijgen waarvan de eerste 5 en de laatste 5 chemo bij voor de operatie kon gebeuren.
Op 3 oktober ben ik geopereerd. Operatie was goed verlopen maar bij het wegnemen van 14 klieren tijdens de operatie waren er twee gedetecteerd waardoor ik nog zes maand chemo moet krijgen. Elke twee weken moet ik op woensdag naar het ziekenhuis en ga ik naar huis met een chemo pomp tot ‘s vrijdags. Heb de eerste maal al gekregen maar héél ziek van. Ik was tot 47 kg afgevallen en intussen woog ik 52 kg.
Was blij dat ik mij met de dag voelde beter worden maar de chemo heeft mij weer in een dal gebracht. Ben weer al 2 kg afgevallen en zie het momenteel niet meer zitten. Zou willen stoppen met de chemo. Heeft iemand hier ervaring mee? Alvast bedankt.
Anja
