Twee jaar geleden werd bij mij darmkanker vastgesteld. Ik voelde mij steeds heel moe, maar dacht dat dat misschien wel normaal is als je wat ouder wordt. Als ik s’ avonds thuiskwam na mijn werk had ik helemaal geen energie meer om nog iets te doen.
Ik kreeg een verkoudheid en ging naar de dokter, die gaf mij een paar dagen ziekteverlof. Na enkele dagen voelde ik mij helemaal niet beter. De dokter besloot een bloedonderzoek te doen. Ik bleek een bloedarmoede te hebben. Dat verklaarde waarom ik steeds zo moe was. Ik kreeg ijzertabletten voorgeschreven, maar die gaven niet het gewenste resultaat. Ook kreeg ik tijdens een wandeling pijn opzij in mijn buik ter hoogte van mijn dikke darm.
De dokter verwees mij door naar een darmspecialist, bij de eerste afspraak werd een echografie van mijn buik genomen, maar daar werd niets ernstigs vastgesteld. De dokter raadde mij aan een coloscopie te doen. De dag dat ik de coloscopie deed wist ik eigenlijk al dat ik darmkanker had, ik voelde het gezwel zitten. Mijn vader was overleden aan darmkanker, de bloedarmoede, alles wees erop dat ik kanker had. De dokter kwam na het onderzoek met het slechte nieuws en een week later werd ik geopereerd. Er werd een tumor van acht centimeter diameter verwijderd alsook vijfendertig lymfeklieren. In een van de verwijderde lymfeklieren werden er cellen gevonden en daarom moest ik een chemotherapie ondergaan. Uit onderzoek van de tumor bleek dat het genetisch erfelijk was.
Gedurende zes maanden ben ik twaalf keren opgenomen geweest in het ziekenhuis om telkens twee dagen chemo te krijgen. De dokters en het verplegend personeel zijn heel vriendelijk, begrijpend en ondersteunend geweest. Zij hebben er alles aan gedaan zodat ik die zware periode zo goed mogelijk door zou komen. Ik ben ook steeds heel positief gebleven en had eigenlijk helemaal niet door dat het eigenlijk wel heel ernstig was, de dokter zei achteraf dat ik door het oog van de naald ben gekropen. Het is nu twee jaar geleden dat ik geopereerd werd, de chemo is lichamelijk heel zwaar geweest en heb nog steeds niet mijn vroegere energie terug , maar ik voel me alle dagen sterker en sterker worden. Ik heb er eigenlijk nooit echt ziek uitgezien, als ik de mensen vertelde dat ik chemo moest doen waren er veel die verbaasd waren omdat ik er zo goed uitzag, ook heb ik mijn haar niet verloren.
Ik word nu verder goed opgevolgd en door regelmatig op onderzoek te gaan zal dit mij geen tweede keer overkomen.
Als ik eerder had geweten dat met een eenvoudig onderzoek, dit alles had vermeden kunnen worden, raad ik iedereen aan om regelmatig zijn stoelgang te laten onderzoeken.
Dus beste mensen, doen dat stoelgangonderzoek !!!
_____________________________________________
Naar de website www.stopdarmkanker.be
